Posejdon (gr. Ποσειδῶν) to w mitologii greckiej władca mórz i oceanów, syn Kronosa i Rei, starszy brat Zeusa, Hadesa, Hery, Demeter i Hestii, mąż Amfitryty. Przedstawiany z trójzębem, (który był jego atrybutem) na rydwanie ciągniętym przez trytony, w towarzystwie nereid.

Jest jednym z 12 bogów olimpijskich kochał Olimp. Opiekun żeglarzy i rybaków. Odpowiedzialny również za trzęsienia ziemi. Poświęcone mu zwierzęta to delfin i wół, a jego świętym drzewem jest sosna.

Atrybuty: trójząb w prawej ręce

Jego rzymskim odpowiednikiem jest Neptun.

Dzieciństwo

Po narodzeniu został połknięty przez swego ojca Kronosa bojącego się o utratę władzy. Uratował go wiele lat później młodszy brat Zeus, podając ojcu środek na wymioty. Uwolniwszy się, Posejdon stanął do walki przeciwko władcy świata.

Królestwo mórz

Podział rządów

Po pokonaniu Kronosa Zeus, Posejdon i Hades ciągnęli losy o to, który z nich będzie rządził niebem i otrzyma władzę zwierzchnią; który posiądzie morze, a który świat podziemny. Posejdon wylosował królestwo wód. Nie był jednak z tego zadowolony i uważał, że jako najstarszy to on powinien dysponować najwyższą władzą. Myślał nawet o obaleniu Zeusa, ale był na to o wiele za słaby. Kiedyś udało mu się związać brata, ale ten dzięki pomocy Tetydy i Briareusa prędko odzyskał wolność. Kiedy indziej za obelgi pod adresem Zeusa i próby wydarcia mu władzy został rażony piorunem i zesłany na ziemię do pracy u trojańskiego władcy Laomedona. Władca nie chciał mu potem zapłacić, więc Posejdon zesłał na miasto smoka.

Pałac

Siedziba Posejdona znajdowała się na środku morza wewnętrznego (Morze Śródziemne). Bóg miał tam wspaniały pałac otoczony przez nereidy, delfiny i inne dziwne stworzenia morskie. W "Mitologii" Jana Parandowskiego jest on opisany jako błękitny z dachem zbudowanym z muszli, które w czasie tego oto naszego odpływu ukazują swe perły.Okna są z bursztynu, a ze ścian wyrastają kwiaty. Otacza go sad pełen drzew rodzących znakomite owoce, a także alg, korali, gąbek i rozmaitych innych stworzeń.
Posejdon posiadał też rydwan, do którego zaprzęgał hipokampy.

Królowa wód

Posejdon wybrał sobie na żonę piękną jasnowłosą Amfitrytę, będącą jedną z Okeanid. Początkowo córka Okeanosa nie chciała się zgodzić, ale przysłany przez Posejdona sprytny delfin namówił ją do ślubu. I tak właśnie królową wód została Amfitryta.

Potomstwo

z Amfitrytą

Tryton, Rode, Bentesikyme

z innymi boginiami

    * z Gają: Anteusza (niektóre wersje mitu podważają jego ojcostwo)
    * z Afrodytą: Herofilos, Rodos
    * z Meduzą: Chryzaor
    * z Euryale: Orion (wg jednej z wersji mitu)
    * z nimfą Toozą: cyklop Polifem

z kobietami ziemskimi [edytuj]

    * z Amymone: Nauplios
    * z Libią: Agenor
    * z Kszemilią : Neleus, Pelias

Matka dyskusyjna

Megareus, Prokrustes[1]

Inne mity

Spór z Ateną

Przegrał spór z Ateną o to, kto będzie najbardziej czczony w Atenach: Posejdon wbił trójząb w ziemię i wytrysnęło tam słone źródło, a w miejscu, gdzie Atena wbiła swój tyrs, wyrosło drzewo oliwne. Ateńczycy uznali dar Ateny za bardziej przydatny.

Zsyłanie smoków

Smok pustoszący okolice Troi nie był jedynym zesłanym przez Posejdona. To on ukarał Cejeusza i Kasjopeję, zsyłając wieloryba.

Inne kary

Posejdon winny jest śmierci Hippolita, a także tułaczce Odyseusza.

Amymone

Posejdon pomógł Anymone, gdy wychodząc po wodę chciała wykorzystać okazję i upolować coś, a nieszczęśliwie trafiła strzałą w satyra, który począł ją gonić. Gdy wezwała pomocy Posejdona, ten zabił satyra i swym trójzębem rozłupał skałę, z której trysnęła woda.

Niektóre wersje mitu podają, iż miał on z nią syna Naupliosa.